sŏnōrus, a, um (sonor), retentissant sonore : Virg. En. 1, 53 ; 12, 139 ; Tib. 3, 4, 69 ||
compar. n. sonorius Prisc. Gramm. 2, 3. ↣ forme sonoris Diom. 498, 25 ; 499, 24.