Retour
bĕātĭfĭcus,
Page numérisée
bĕātĭtūdō,
Ouvrir
bĕātĭtās,
ātis,
f., bonheur, mot formé par Cic. sur
beatus :
Cic.
Nat.
1, 95
(cf.
Quint.
8, 3, 32
) ;
Apul.
Plat.
2, 10 ;
Aug.
Civ.
10, 30, etc.