vultŭrĭus (volt-), ĭī, m.,

¶ 1 vautour : Pl. Truc. 337 ; Lucr. 4, 680 ; Liv. 27, 23, 3 ||
[fig.] = homme rapace, spoliateur : Cic. Pis. 38 ; Catul. 68, 124

¶ 2 le vautour, [coup malheureux aux dés] : Pl. Curc. 357.