vōmer et vōmis, ĕris, m., soc de la charrue : Cic. Phil. 2, 102 ; Virg. G. 1, 46, etc. ||
[métaph.] Lucr. 4, 1273 ||
style pour écrire : Atta d. Isid. Orig. 6, 9, 12. ↣ vomis, Virg. G. 1, 162 ; Col. Rust. 2, 2, 26, etc. ; nomin. vomeris Cato Agr. 135, 2 [mss].