virgulta, ōrum, n. (virgula), menues branches, jeunes pousses, boutures : Lucr. 5, 935 ; Virg. G. 2, 346 ||
branchages : Cæs. G. 3, 18, 8 ||
broussailles, ronces : Cic. Div. 1, 49 ; Cæl. 42 ; Liv. 1, 14, 7. ↣ sing. virgultum Fest. 329, 28 ; Serv. B. 1, 55.