Retour
Vervactŏr,
Page numérisée
vervăgō,
Ouvrir
vervactum,
ī,
n. (
vervago),
terre qu'on laisse en jachère [jusqu'aux semailles], terre en friche, jachère :
Varro
R.
1, 44, 2 ;
Plin.
18, 176
.