vermĭcŭlus, ī, m. (dim. de vermis),

¶ 1 petit ver, vermisseau : Lucr. 2, 899 ; Plin. 10, 186

¶ 2 rage des chiens : Gratt. Cyn. 386

¶ 3 = coccum : Vulg. Exod. 35, 25.