vĕrendus, a, um,
¶ 1 adj. verbal de vereor
¶ 2 adjt, respectable, digne de respect, vénérable :
Ov. M. 4, 540 : P. 3, 1, 143
||
redoutable :Luc. 10, 46 ;
5, 502
||
n. pl. verendaPlin. Min. Ep. 3, 14, 2,
parties sexuelles.
redoutable :
n. pl. verenda