vĕnēfĭcus, a, um (venenum et facio)

¶ 1 magique : Plin. 30, 17 ; Ov. M. 14, 365 ||
qui jette des maléfices : Plin. 28, 30 ||
venimeux : Sol. 25, 10

¶ 2 subst. : m.,

a) empoisonneur : Cic. Off. 3, 73 ; Cat. 2, 7 ; Sest. 39 ;

b) f., magicienne, sorcière : Hor. Epo. 5, 71 ; Ov. M. 7, 316 ; Sen. Ep. 9, 6 ||
[injure] : Ter. Eun. 825 ; Ant. d. Cic. Phil. 13, 25.