vāgīna, æ, f.

¶ 1 gaine, fourreau [où était enfermée l'épée] : Cæs. G. 5, 44, 8 ; Cic. Inv. 2, 14 ; Marc. 57 ; [fig.] Cic. Cat. 1, 4

¶ 2 [en gén.] gaine, étui, enveloppe : Cic. CM 51 ; Plin. 11, 198.