ūvĭdus, a, um (*uveo, uvens),

¶ 1 humide, moite, mouillé : Pl. Rud. 942 ; Virg. B. 10, 20 ; Hor. O. 1, 5, 14 ||
arrosé, rafraîchi : Hor. O. 4, 2, 30 ; Ov. F. 4, 686 ||
qui a bu, humecté : Hor. O. 2, 19, 18 ; 4, 5, 39

¶ 2 juteux ; poma uvidiora Tert. Jejun. 1, fruits plus juteux.