urgēns, tis, part.-adj. de urgeo, pressant ||
-tior Tert. Res. 2 ; -issimus Cod. Just. 3, 11, 1 ||
-tia, n. pl., nécessité pressante, urgence : J. Val. 1, 25 ; -tiora n. pl., la nécessité plus pressante : C. Aur. Chron. 3, 2, 36.