ūnitās, ātis, f. (unus),

¶ 1 unité : in unitatem coire Cels. Med. 4, 19, faire un ; linum duplex triplexve sic tortum, ut unitas in eo facta sit Cels. Med. 7, 4, 4, un fil double ou triple tordu de telle sorte qu'il ne fasse qu'un, cf. Col. Rust. 11, 3, 43

¶ 2 = identité : Varro L. 8, 3 ; Plin. 16, 85

¶ 3 unité de sentiments : Sen. Vita b. 8, 5.