2 ūnĭō, ōnis, f. et m. (unus),

¶ 1 f., le nombre un, l'unité : Hier. Amos 2, 5, 5 ; conjugii Tert. Mon. 4, monogamie ||
l'as [au jeu de dés] : Isid. Orig. 18, 65 ||
union : Hier. Ep. 18, 14

¶ 2 m., grosse perle, perle : Plin. 9, 112 ; Sen. Ben. 7, 9, 4 ; Mart. 8, 81, 4 ; 12, 49, 13 ; Treb. Tyr. 32, 6

¶ 3 f., sorte d'oignon : Col. Rust. 12, 10, 1.