ūbĕrĭus, ūberrĭmē [positif inusité], plus abondamment, très (le plus) abondamment : Cic. Phil. 2, 77 ; Pl. Trin. 31 ||
[fig.] Cic. Nat. 2, 20 ; Fam. 3, 11, 1 ; -berrime Div. 2, 3.