trŭtĭna, æ, f. (τρυτάνη),

¶ 1 aiguille de la balance : Schol. Pers. 1, 7

¶ 2 balance : Varro L. 5, 183 ; Vitr. Arch. 10, 8 ||
[fig.] Cic. de Or. 2, 159 ; Hor. Ep. 2, 1, 30 ; Juv. 6, 437.