Trŭentum, ī, n., ville du Picénum : Plin. 3, 110 ||
-tīnus, a, um, de Truentum : Pomp. d. Cic. Att. 8, 12, 1 ; Sil. 8, 435 ||
-tīnī, m., Truentins, habitants de Truentum : Plin. 3, 116.