Retour
trĭumvĭrālis,
Page numérisée
trĭuncis,
Ouvrir
trĭumvĭrātŭs,
ūs,
m.,
¶ 1
commission de triumvirs :
Cic.
Br.
117 ;
Liv.
9, 46, 3
¶ 2
le triumvirat [Antoine, etc.] :
Plin.
9, 122 ;
Suet.
Aug.
27
.