trānsmărīnus (tramă-), a, um, d'outre-\break mer :
Cic. Agr. 2, 80 ;
Verr. 2, 5, 45 ;
Cæs. G. 6, 24, 5 ;
transmarina doctrina
Cic. de Or. 3, 135,
culture d'outre-mer [de la Grèce] ||
[pris substt] transmarina, ōrum, n., pays d'outre-mer :Aug. Civ. 22, 8, 3.
[pris substt] transmarina, ōrum, n., pays d'outre-mer :