Retour
tībīcĭnātŏr,
Page numérisée
tībīcĭnō,
Ouvrir
tībīcĭnĭum,
ĭī,
n. (tibicen), art de jouer de la flûte :
Cic.
Nat.
2, 22 ;
Or.
198 ;
Gell.
4, 13, 2
.