1 termĭnus, ī, m. (cf. τέρμα),
¶ 1 borne, limite :
Cic. Ac. 2, 132 ;
Mil. 74 ;
Liv. 45, 5, 7
¶ 2 [fig.] artis
Cic. de Or. 1, 214,
limites d'un art, cf.
Cic. Læl. 56 ;
Cat. 4, 21
||
terme, fin : contentionumCic. Fam. 6, 22, 2,
fin de démêlés, cf.
Cic. Rab. perd. 29.
terme, fin : contentionum