tĕpĭdus, a, um (tepeo),

¶ 1 tiède : Sen. Ep. 92, 21 ; Lucr. 6, 1165 ; Virg. En. 6, 248 ; Hor. S. 1, 3, 81 ; tepidior Varro R. 1, 6, 2 ; -dissimus Plin. Min. Ep. 5, 6, 24

¶ 2 [fig.] attiédi, refroidi : Ov. Rem. 629 ; M. 11, 225.