Retour
tempŏrātim
Page numérisée
Tempsa
Ouvrir
tempŏrī
(locatif de
tempus
), adv., à temps :
Cic.
Att.
12, 39, 2 ;
Titin.
d.
Non.
369, 22
||
temporius
Col.
Rust.
8, 4, 3
||
v.
temperi
et
temperius
.