tēmētum, ī, n. (cf. temulentus, abstemius), boisson capiteuse, vin pur : Pl. Aul. 355 ; Cic. Rep. 4, 6 ; Hor. Ep. 2, 2, 163 ; Juv. 15, 25 ; temeti timor Nov. Com. 17, la terreur du vin pur [en parl. du parasite].