tābum (inus. au nomin.), ī, n.,

¶ 1 sang corrompu, sanie, pus : Enn. Scen. 363 ; Virg. En. 3, 29 ; Tac. H. 2, 70

¶ 2 maladie infectieuse, peste : Virg. G. 3, 557 ; Liv. 4, 30, 9 ; Ov. M. 15, 627

¶ 3 suc tinctorial du pourpre : Stat. S. 1, 2, 125.