tābĭfĭcus, a, um (tabes, facio), qui fait fondre : Lucr. 6, 737 ||
qui corrompt, qui désagrège : Suet. Tib. 73 ||
pestilentiel, infectieux : Luc. 5, 111 ||
[fig.] qui mine, qui consume : Cic. Tusc. 4, 36.