sŭperstĭtĭōsus, a, um,
¶ 1 superstitieux :
Cic. Nat. 2, 72 ;
Div. 2, 118 ;
Liv. 6, 5, 6
¶ 2 prophétique :
Pl. Amph. 323 ;
Rud. 1138 ;
Enn. d.
Cic. Div. 1, 66
||
superstitiosiorVulg. Act. 17, 22 ;
-sissimus
Tert. Scorp. 2.
superstitiosior
