strictus, a, um,

¶ 1 part. de stringo

¶ 2 adjt,

a) serré, étroit : strictissima janua Ov. Rem. 233, porte très étroite ; strictior aura Aus. Idyll. 14, 3, air, qui pince davantage ;

b) de style serré, concis : Quint. 10, 1, 77 ; Demosthenes est strictior Quint. 12, 10, 52, Démosthène est plus ramassé ;

c) sévère, rigoureux, strict : Manil. 5, 106 ; Stat. S. 3, 5, 87.