sŏpōrātus, a, um,
¶ 1 part. de soporo
¶ 2 adjt
a) endormi, engourdi :
Ov. Am. 1, 9, 21 ;
Val. Flacc. 5, 334 ;
Plin. 10, 209
||
[fig.]Curt. 7, 1, 7 ;
b) qui a une vertu soporifique, soporatif :
Virg. En. 5, 855 ;
6, 420.
[fig.]