sŏpōrātus, a, um,

¶ 1 part. de soporo

¶ 2 adjt

a) endormi, engourdi : Ov. Am. 1, 9, 21 ; Val. Flacc. 5, 334 ; Plin. 10, 209 ||
[fig.] Curt. 7, 1, 7 ;

b) qui a une vertu soporifique, soporatif : Virg. En. 5, 855 ; 6, 420.