sollĭcĭtus, a, um (sollus et cieo), ||
entièrement remué, agité ;
a) sans cesse remué : sollicitus motus
Lucr. 1, 343,
mouvement sans repos, cf.
Lucr. 6, 1038 ;
b) mare sollicitum
Virg. G. 4, 262,
mer agitée ; sollicita ratis
Ov. F. 5, 720,
navire ballotté
¶ 2 plein d'anxiété, de souci, troublé, inquiet, alarmé, agité :
Cic. Phil. 12, 26, etc. ;
sollicitum habere aliquem
Cic. Sest. 25,
tenir qqn dans l'inquiétude, donner de l'inquiétude à qqn, cf.
Cic. Att. 2, 18, 1 ;
CM 66 ;
Cæs. C. 3, 22, 4 ;
Liv. 8, 29, 1
||
de aliqua reCic. Fam. 2, 11, 1,
inquiet de, au sujet de qqch., cf.
Cic. Cat. 4, 1 ;
pro aliquo
Cic. Læl. 45,
pour qqn ||
sollicitus futuriSen. Marc. 19, 6,
inquiet de l'avenir ||
[avec ex]Curt. 3, 1, 17,
à la suite de ||
[avec ne] : mater sollicita est, ne... conspiciatCic. Mur. 88,
la mère angoissée appréhende de voir, cf.
Liv. 35, 31, 1 ;
Plin. 11, 104
||
[avec interr. ind.] : sollicitus quidnam futurum sitCic. Att. 8, 6, 3,
inquiet de l'avenir, cf.
Liv. 30, 21, 2
¶ 3 [en parl. d'animaux] : sollicitus lepus
Ov. F. 5, 372,
le lièvre inquiet, craintif ||
canis sollicitus ad nocturnos strepitusLiv. 5, 47, 3,
le chien attentif aux bruits de la nuit
¶ 4 [en parl. de choses] : sollicita est cupiditas consulatus
Cic. Mil. 42,
le désir du consulat est inquiet, comporte de l'inquiétude ; sollicita exspectatio
Cic. Tusc. 5, 52,
attente inquiète ||
nemo sollicito bono fruiturSen. Ep. 14, 18,
on ne jouit pas d'un bien instable, qui cause des soucis ; omnia suspecta atque sollicita
Cic. Læl. 52,
tout est objet de soupçon et d'inquiétude, cf.
Cic. Mil. 5
||
sollicitiorQuint. , Sen. , Tac. ; -issimus
Sen. Brev. 16, 1.
entièrement remué, agité ;
de aliqua re
sollicitus futuri
[avec ex]
[avec ne] : mater sollicita est, ne... conspiciat
[avec interr. ind.] : sollicitus quidnam futurum sit
canis sollicitus ad nocturnos strepitus
nemo sollicito bono fruitur
sollicitior