sollĭcĭtē (sollicitus),

¶ 1 avec inquiétude : Sen. Ep. 76, 30

¶ 2 avec soin, avec précaution, avec sollicitude : Sen. Clem. 1, 26, 2 ; etc.; Plin. Min. Ep. 6, 15, 4 ||
sollicitius Plin. Min. Ep. 1, 4, 2 ; -issime Suet. Claud. 18.