sĭnāpĭ, n. ind. (σίναπι), Plin. 19, 170 ; sĭnāpe, Apic. 6, 225 ; 8, 385 ; sĕnāpis, f. Pl. Ps. 817 ou sināpis, f. Col. Rust. 10, 122, moutarde [plante] et sa graine.