1 Sĭcŭlus, a, um, de Sicile, Sicilien :
Virg. En. 1, 34 ;
Siculus pastor
Virg. B. 10, 51,
le berger de Sicile [Théocrite ?] ; tyrannus
Ov. Tr. 3, 11, 41,
Phalaris ; Sicula conjux
Juv. 13, 50,
Proserpine ; Sicula virgo
Stat. S. 2, 1, 10,
une Sirène ||
subst. m., v. Siculi.
subst. m., v. Siculi.