servātŏr, ōris, m. (servo),

¶ 1 observateur, guetteur : Luc. 8, 171 ; Stat. Th. 3, 352

¶ 2 sauveur, libérateur, conservateur : Cic. Planc. 89 ; 102 ; Liv. 6, 17 ||
Sauveur [épith. de Jupiter] : Plin. 34, 74

¶ 3 observateur, qui se conforme à [gén.] : Luc. 2, 389.