sĕdentārĭus, a, um (sedens),
¶ 1 à quoi on travaille assis :
Col. Rust. 12, 3, 8
¶ 2 qui travaille assis :
Pl. Aul. 507
||
[fig.] muta ac sedentaria assentiendi necessitasPlin. Min. Pan. 73, 3 = assentatio necessaria, une approbation forcée, muette et immobile [au sénat].
[fig.] muta ac sedentaria assentiendi necessitas