2 Rŭtīlĭus, ĭī, m., nom d'une famille rom. ; nott P.~Rutilius Rufus, orateur, juriste, historien : Cic. Br. 85 ; 110 ; 113 ||
P.~Rutilius Lupus, rhéteur du siècle d'Auguste : Quint. 9, 2, 102 ||
Rutilius Namatianus, poète latin sous Honorius ||
-lĭānus, a, um, de Rutilius : Gaius Inst. 4, 35.