Retour
rīcīnĭātus,
Page numérisée
1 rĭcĭnus,
Ouvrir
rīcīnĭum,
ĭī,
n. (rica), pièce d'étoffe double qui se portait sur la tête, avec une moitié rejetée en arrière :
Varro
L.
5, 132 ;
[utilisée dans les funérailles]
Cic.
Leg.
2, 59,
cf.
Non.
549, 32
. ↣
recinium
Fest.
274 ;
P. Fest.
275
.