prærŏgātīvus, a, um (præ, rogo), qui vote le premier : prærogativa centuria et abst prærŏgātīva, æ, f., Cic. Planc. 49 ; Div. 1, 103 ; Liv. 26, 22, la centurie prérogative [qui vote la première] ||
-tīva, n. pl., les premiers suffrages : *Liv. 5, 18, 1.