præfulcĭō, fulsī, fultum, īre, tr.,
¶ 1 étayer, appuyer :
Prud. Perist. 5, 335
||
[fig.] illud præfulci atque præmuni, ut...Cic. Att. 5, 13, 2,
d'avance échafaude, bâtis pour obtenir que...
¶ 2 mettre comme appui à : aliquem negotiis suis
Pl. Pers. 12,
faire peser sur qqn le soin de ses affaires ; præfulcior miseriis
Pl. Ps. 772,
les maux pèsent sur moi.
[fig.] illud præfulci atque præmuni, ut...