præcōgĭtō, āvī, ātum, āre, tr., penser d'avance à : Sen. Ep. 76, 34 ; Quint. 12, 9, 20 ||
préméditer : Cod. Th. 8, 4, 20 ; præcogitatum facinus Liv. 40, 4, 13, forfait prémédité.