Retour
pŏsĭtīvē
Page numérisée
pŏsĭtŏr,
Ouvrir
pŏsĭtīvus,
a, um
(pono),
¶ 1
conventionnel, accidentel :
Gell.
10, 4 lemm.
¶ 2
[gramm.]
a)
employé au positif, [adjectif] au positif :
Prisc.
Gramm.
8, 8 ;
b)
positivum,
ī,
n., un substantif :
Macr.
Sat.
1, 4, 9
.