poppysma, ătis, n. (πόππυσμα), claquement de langue : [approbateur] Juv. 6, 584 ; [pour détourner un orage] Plin. 28, 25 ||
[fig.] Mart. 7, 18, 11 ||
et poppysmus, ī, m. Plin. 28, 25.