pertĭnācĭa, æ, f. (pertinax), opiniâtreté : Cic. Marc. 21 ; Liv. 42, 62 ||
obstination, entêtement : Cic. Ac. 1, 44 ; Inv. 2, 165 ; Fin. 1, 28 ; Sest. 78 ; pertinacia desistere Cæs. G. 1, 42, 3, devenir traitable.