permīrus, a, um, très étonnant : permirum mihi videtur et prop. inf. Cic. Div. 2, 99, il me paraît très étonnant que ; illud mihi permirum accidit et prop. inf. Cic. Fam. 3, 10, 5, un fait qui me surprend fort, c'est que... ||
[avec tmèse] per mihi mirum Cic. de Or. 1, 214.