Retour
perfūdī,
Page numérisée
perfŭgĭō,
Ouvrir
perfŭga,
æ,
m. (perfugio), déserteur, transfuge [v.
Fest.
214] :
Cic.
Amer.
117 ;
Off.
3, 86 ;
Cæs.
G.
3, 18, 6, etc.;
Liv.
30, 43, 13
.