pĕcūnĭōsus, a, um (pecunia), riche en bétail : Cic. Rep. 2, 16 ||
[en gén.] riche : Cic. Com. 44 ; Clu. 18 ||
lucratif : Mart. 5, 56, 8 ||
pecuniosior Suet. Aug. 25 ; -issimus Cic. Verr. 2, 5, 24.