Pāsĭthĕa, æ, et Pāsĭthĕē, ēs, f. (Πασιθέα et \grec{Πασιθέη),} Pasithée [une des trois Grâces] : Catul. 63, 43 ; Sen. Ben. 1, 3, 7 ||
Stat. Th. 2, 286.