1 parma, æ, f., petit bouclier rond, parme : Enn. Ann. 402 ; Sall. d. Non. 554, 23 ; Liv. 2, 20, 10 ||
le gladiateur threx [qui était armé d'une parme] : Mart. 9, 68, 8 ||
bouclier [en gén.] : Mart. 9, 20, 10 ||
soupape d'un soufflet : Aus. Idyll. 10, 267.