pānis, is, m., pain : panis cibarius Cic. Tusc. 5, 97, pain grossier ; panis tener et niveus mollique siligine factus Juv. 5, 70, pain tendre, d'un blanc neigeux, fait avec de la fine fleur de froment ; panis secundus Hor. Ep. 2, 1, 23, pain de seconde qualité, pain bis ; panis nauticus Plin. 22, 138, biscuit de matelot ; mollia panis Plin. 13, 82, mie de pain ||
nourriture [en gén.] : Vulg. Luc. 4, 4 ||
[fig.] pain, motte, boule, bloc : Plin. 34, 107. ↣ gén. plur. [inus. ou très rare] panum Prisc. Gramm. 7, 77 ; panium Cæs. d. Char. 90, 8.