ōrdĭnātĭō, ōnis, f. (ordino), action de mettre en ordre, ordonnance, disposition, arrangement :
Vitr. Arch. 1, 2 ;
Col. Rust. 4, 29, 12 ;
vitæ
Plin. Min. Ep. 9, 28, 4,
plan de vie ; anni
Suet. Aug. 31,
arrangement (mise en ordre) du calendrier ||
ordonnance, décret impérial :Nerva d.
Plin. Min. Ep. 10, 58, 10
||
organisation politique : quid ordinatione civilius ?... quam turpe, si ordinatio eversione... muteturPlin. Min. Ep. 8, 24, 8,
qu'est-ce qui révèle mieux l'homme d'État que l'art d'organiser [une cité] ?... quelle honte si au lieu d'organiser on détruit... ||
distribution des charges :Suet. Dom. 4
||
ordination [d'un évêque] :Cassiod. Hist. eccl. 9, 36.
ordonnance, décret impérial :
organisation politique : quid ordinatione civilius ?... quam turpe, si ordinatio eversione... mutetur
distribution des charges :
ordination [d'un évêque] :